Położone na nieprzepuszczalnym terenie, wśród drzew i skał, z postrzępionym zarysem otaczających gór w tle, sanktuarium wystaje na tle, które łączy w sobie spokój i modlitwę.
To mistyczne miejsce ma swoje początki w okresie walk między Guelphami i Ghibellinami, między 1350 a 1440 rokiem.
Aby uciec przed przemocą, niektórzy lokalni mieszkańcy ukryli się w “corna busa”, co w dialekcie oznacza naturalną jamę.
Jeden z nich zabrał ze sobą drewnianą figurkę Madonny, ale zapomniał o niej w przedsionku jaskini, gdy po ucieczce przed niebezpieczeństwem wrócił do wioski.
Kult Madonny della Grotta, dopiero później znanej jako “Madonna della Cornabusa”, pochodzi z późniejszego okresu, kiedy to głuchoniema dziewczyna, która trafiła tam podczas wypasu owiec, odkryła posąg i cudownie odzyskała głos i słuch.
Czczona statuetka ma osiemdziesiąt centymetrów wysokości i została wyrzeźbiona z XV-wiecznego drewna.
Mistyczny urok sanktuarium potęguje światło świec odbijające się od groty, z której kapie woda.
Otaczający krajobraz przywołuje głębokie wspomnienia.
Sanktuarium Cornabusa znajduje się w S. Omobono Terme i można do niego dotrzeć samochodem.
Z parkingu ścieżka prowadzi przez las wzdłuż ośmiu kaplic poświęconych tajemnicom maryjnym i historii młodej dziewczyny.
Po dotarciu do placu przed grotą znajduje się mała świątynia otoczona kratą, w której znajduje się posąg.