Najlepszym sposobem na dotarcie do Bergamo jest podróż pociągiem: opuszczając stację, miasto natychmiast ukazuje się w całej swojej okazałości.
Widok podąża wyraźną linią aż do Porta Nuova, centrum Città Bassa.
Podnosząc głowę, wzrok otwiera się szeroko na majestatyczny i doskonały profil wzgórz Górnego Miasta.
W 1837 roku stara brama osadzona w Muraine, potężnych XV-wiecznych fortyfikacjach, które otaczały wzgórza i schodziły do Dolnego Miasta i wiosek, została zastąpiona żelazną bramą, która otworzyła wyłom w murach miejskich: była to Porta Nuova . Przez długi czas miejsce to było głównym wejściem do obszaru Bergamo poświęconego handlowi i biznesowi.
Do dziś stanowi główny węzeł komunikacyjny, wokół którego rozciągają się główne drogi i zabytki Città Bassa.
Droga Ferdinandea, zainaugurowana w 1838 roku z okazji wizyty cesarza Austrii Ferdynanda I, nosi obecnie nazwę Viale Vittorio Emanuele i wraz z Viale Roma i Viale Papa Giovanni tworzy oś prowadzącą z Dolnego Miasta do Górnego Miasta.
Pierwotnie znajdowała się pośrodku wsi, ale wkrótce stała się jedną z najważniejszych osi miasta, wzdłuż której zbudowano fascynujące budynki publiczne i prywatne. Wokół tej ulicy i bramy rozwija się nowoczesne miasto, z jego zawieszonym, pracowitym pięknem, związanym z rytmem pracy, zakupów i codziennego życia.
Najlepszy widok na miasto zbudowane na wzgórzu Città Alta można podziwiać z Porta Nuova.
Profil pałaców, dzwonnic, wież, kopuł i murów ujawnia się w całym swoim bogactwie i harmonii.
W rzeczywistości architekt Marcello Piacentini, który na początku XX wieku przeprojektował centrum za bramą, przewidział zaprojektowanie pałaców na takiej wysokości, aby zapewnić idealny widok na dzielnicę na Górnym Mieście.
Bliźniacze budynki w stylu klasycystycznym, które dominują nad Porta Nuova z obu stron, nazywane są propylaea, czyli “to, co stoi przed bramą”.
Do 1901 roku były one domem dla straży celnej, która kontrolowała wjazd towarów do miasta: żelazna brama blokowała tutaj drogę.
Osoby wjeżdżające do miasta musiały wówczas zapłacić podatek od towarów, tak jak w dzisiejszym urzędzie celnym.
Oprócz fortyfikacji obronnych, Muraine służyło również jako granica celna. Gdy zlikwidowano podatek celny, postanowiono je zburzyć.
W niektórych zakątkach miasta zachowały się rzadkie, zaskakujące świadectwa tego faktu.
Jedno z nich jest wyraźnie rozpoznawalne i reprezentowane przez cylindryczną wieżę Galgario o podstawie ściętego stożka, która obecnie stoi samotnie pośrodku ruchliwej alei.