Obfitość wody jest źródłem powołania, które jest zakorzenione w Val Borlezza od wieków.
Ten naturalny żywioł, źródło siły i bogactwa, pozwolił z czasem rozkwitnąć licznym rzemiosłom: tartakom, młynom, papierni, tłuczkom hydraulicznym, a nawet licznym młynom.
W Cerete, w samym sercu doliny, znajdowało się miejsce, w którym stało osiem młynów.
Jednak według starszyzny wioski, wzdłuż strumieni przepływających przez wioskę musiało być ich znacznie więcej: sąsiednie gminy również posiadały młyny w Cerete.
Dwa z nich przetrwały w nienaruszonym stanie do dnia dzisiejszego i nadal działają: są to młyndo ubijania kory i młyn Giudici, prowadzony od października 2018 r. przez Flavio Vecchi, który zrezygnował ze stałej pracy, kierując się swoją pasją do zbóż i młynarstwa.
Ten napędzany wyłącznie kamieniem i wodą młyn produkuje certyfikowaną ekologiczną mąkę z kukurydzy i drobnych zbóż, z których wytwarzane są ekologiczne i km0 produkty spożywcze.
Dwa młyny, zbudowane prawdopodobnie w XVI wieku, symbolizują historię tej wioski i są jednym z najbardziej znanych zabytków w Val Borlezza.
Innym świadectwem jest Pestone idraulico: zrekonstruowany w miejscu, gdzie stały części murów oryginalnego budynku w ramach projektu Ekomuzeum Doliny Borlezza, daje odwiedzającym wgląd w życie i gospodarkę tamtych czasów.Jest to młyn wodny, którego siła napędowa była wykorzystywana do produkcji taniny, substancji znajdującej się w korze drzew, która była wykorzystywana do obróbki skóry i produkcji papieru.
W małym parku otaczającym “ol Pestù” znajdują się również oryginalne kamienie młyńskie z młyna Onore oraz piec ziemny zbudowany na miejscu w 2013 roku, przydatny do pieczenia chleba.
Aby na nowo odkryć tę starożytną tradycję, w końcu powstało MACER, Muzeum Młynów, Młynarstwa i Zboża, otwarty w 2018 r. przez stowarzyszenie “La Sorgente” w dawnym kościele San Rocco.
Na wystawie znajdują się rekonstrukcje “kamieni młyńskich” z epoki kamienia, a także maszyny z epoki, które nadal działają.