Kościół jest poświęcony Santa Grata, współpatronowi Bergamo i jest pierwotnym miejscem pochówku ciała świętego, które było tu pochowane do roku 1000, po czym zostało przeniesione do innego kościoła o tej samej nazwie, znajdującego się przy Via Arena, wewnątrz murów.
Pochodzący z XIV wieku budynek został zniszczony dwa wieki później, aby zrobić miejsce dla murów weneckich; następnie został całkowicie przebudowany w XVIII wieku.
Jeśli zastanawiasz się, co oznacza “inter vites”?
Musisz wiedzieć, że budynek stał na wsi, w miejscu wykorzystywanym do uprawy winnic, które jednak nie istniały już w XVIII wieku.
Naprzeciwko kościoła można zobaczyć imponujące schody św. Gottharda, nazwane tak od kompleksu na końcu wspinaczki, w którym znajdował się klasztor, który został zlikwidowany w 1798 roku.
Wewnątrz natomiast znajdziemy cykl płócien.
Sceny żywych szkieletów autorstwa XIX-wiecznego artysty Paolo Vincenzo Bonominiego.
Było to dzieło bez uprzedzeń jak na tamte czasy, ponieważ szkielety bardzo przypominały prawdziwych ludzi, którzy żyli w wiosce: od stolarza po dwóch mnichów na modlitwie, od pary wiejskiej po parę mieszczańską, aż po perkusistę Republiki Cisalpińskiej, a nawet jego samego z żoną.