Dostarczanie wody do miasta położonego na wzgórzu miało ogromne znaczenie i pozwalało mu długo opierać się w przypadku oblężenia.
Wszystkie źródła w obrębie murów były następnie wykorzystywane, a ich woda była odprowadzana i gromadzona w cysternach.
Ale jak oczyszczać wodę?
Stosując system podwójnych zbiorników, technikę używaną już przez starożytnych Rzymian.
Woda ze źródła była kierowana i spowalniana wewnątrz pierwszego zbiornika, pozostawiając zanieczyszczenia (piasek i inne ciała) na dnie.
Struktura, którą będzie można odwiedzić, pochodzi sprzed pięciuset lat: atmosfera jest zdecydowanie nastrojowa, a sklepienie sufitu zbiega się w jedną kolumnę, pośród pogłosu wytwarzanego przez krystalicznie czystą wodę, która wypełnia ten basen, zdolny pomieścić nie mniej niż 400 metrów sześciennych!
Fontanna ma jednak znacznie starsze korzenie.
Po raz pierwszy wspomniano o niej w dokumencie z 928 r., z którego dowiadujemy się o etymologii nazwy “Lantro” (Later): jaskinia wodna; służyła do dostarczania wody do użytku domowego, do garbowania skór, do prania ubrań, a zwierzęta były tam przyprowadzane do picia.
Later dostarczał wodę mieszkańcom aż do końca XIX wieku, kiedy to uruchomiono miejski akwedukt.