Zbudowany w latach 1605-1606, był zasilany przez źródło znajdujące się w pobliżu Cytadeli, wodę deszczową i Akwedukt Magistralny.
Ogromna komora rozciągająca się pod placem mogła gromadzić do 1300 metrów sześciennych wody.
Jedynym elementem sugerującym jego obecność jest prosta studnia, której konstrukcja przypomina studnie weneckie.
Została ona wzniesiona w 1763 roku na polecenie prefekta Marino Cavallo, o czym przypomina grawerunek wciąż widoczny po lewej stronie.
W XIX wieku została przekształcona w fontannę poprzez zainstalowanie pompy tłokowej.