Dolina wzięła swoją nazwę od strumienia Brunone, który przepływa przez nią, zapewniając idealny brzeg dla bogato zalesionego krajobrazu, na przemian z małymi łąkami ze ścieżkami prowadzącymi do odizolowanych rustykalnych domków.
Znaczenie tego miejsca wynika z bukolicznego krajobrazu i odkrytych w 1973 roku czarnych łupków: skał, które zachowują bogatą faunę kopalną sięgającą górnego triasu, czyli ponad 200 milionów lat temu!
Wśród eksponatów znajdują się gady, ryby, skorupiaki i owady.
Najbardziej spektakularna jest jednak ważka znana jako Italophlebia gervasuttii, która w magiczny sposób zachowuje nienaruszoną sieć żeber na skrzydłach.
Aby chronić ten bogaty w skarby obszar, Val Brunone został uznany za pomnik przyrody w 2001 roku, z inicjatywy Muzeum Nauk Przyrodniczych w Bergamo.
Obszar chroniony, położony w pobliżu Ponte Giurino, obejmuje środkowy i dolny bieg potoku Brunone, dopływu potoku Imagna, i leży w mieszanych lasach liściastych.
Ale jest jeszcze jedna osobliwość, która czyni tę dolinę wyjątkową: źródła siarkowe.
Proces, który prowadzi do powstania tych wód, jest złożony i rozpoczyna się kilka kilometrów dalej, od wód wypływających z argilitów w wiosce położonej w pobliżu jeziora Riva di Solto, w których obecne są siarczki.
O ich właściwościach leczniczych wspominał już w 1876 r. XIX-wieczny naukowiec Antonio Stoppani w swoim dziele “Il Bel Paese”.