Fontanna Sant’Agata jest wyraźnym przykładem średniowiecznego układu urbanistycznego zarezerwowanego dla fontann: były one wyrównane z budynkami wzdłuż ulic i umieszczone wewnątrz kamiennego łuku.
Z tyłu każdej fontanny znajdował się zbiornik z drzwiami do inspekcji i czyszczenia.
Fontanna ta, zbudowana w XIII wieku, była zasilana przez akwedukt Magistral, który zbierał wodę z akweduktów Vasi i Sudorno.
Podczas prac konserwatorskich w 2009 roku odkryto pozostałości mozaiki należącej do rzymskiego domu z I wieku naszej ery.