Przez długi czas Porta Sant’Agostino była głównym wejściem do Górnego Miasta, zarówno dla Bergamasków przybywających z Borgo Pignolo, jak i dla tych przybywających z Wenecji.
Nawet dziś brama ta jest nadal najczęściej używanym połączeniem do podróżowania między Górnym Miastem a Dolnym Miastem, pieszo oraz transportem publicznym i prywatnym.
Od września 2024 roku Porta Sant’Agostino jest siedzibą muzeum “Mura di Bergamo”, włączonego do sieci Museo delle Storie di Bergamo i stanowiącego ważny krok w docenieniu Murów Weneckich, wpisanych na listę UNESCO od 2017 roku.
Brama wzięła swoją nazwę od pobliskiego kompleksu klasztornego, w którym obecnie mieści się jeden z oddziałów Uniwersytetu w Bergamo, a którego dawny kościół został niedawno wykorzystany jako sala wykładowa.
Budowę przejścia można datować na około 1575 rok, podczas gdy murowane łuki, na których opiera się droga dojazdowa, zostały zamówione przez weneckiego podestę Alvise Contarini w 1780 roku, zastępując drewniany most zwodzony.
Na piętrze bramy znajduje się duże pomieszczenie, w którym niegdyś mieściła się straż wojskowa, a dziś okazjonalnie odbywają się tu wystawy i koncerty.
Po drugiej stronie drogi i w osi z centralnym wejściem, w górę rzeki od Porta Sant’Agostino, zbudowano fontannę o tej samej nazwie, która sprawia, że dostęp do Górnego Miasta jest jeszcze bardziej imponujący.
Z okazji wizyty austriackiego cesarza Ferdynanda I w 1838 roku zbudowano drogę zwaną obecnie Viale Vittorio Emanuele, która wspina się z centrum Bergamo, aby ponownie połączyć się z Via Pignolo tuż przed Porta S. Agostino. Niedaleko monumentalnego przejścia znajduje się deptak Noca, który zapewnia szybki dostęp do Accademia Carrara, jednej z najważniejszych włoskich galerii sztuki.
Ciekawość:
Podobnie jak inne bramy murów, była ona zamykana o 22:00 każdej nocy, aby zapewnić bezpieczeństwo miasta.
